Αποστολή σας είναι να γράψετε ένα άρθρο, στο οποίο θα περιγράφετε την κατάσταση που επικρατούσε στην πολιορκημένη Αθήνα μετά την αναγγελία της καταστροφής των Αθηναίων στους Αιγός ποταμούς. Διατυπώστε, επίσης, την άποψή σας για τα όσα συμβαίνουν στην πόλη.  

                                                                             Το μαντάτο της καταστροφής 

  Η συνταρακτική ήττα στους Αιγός ποταμούς , μόλις μαθεύτηκε στην Αθήνα , ταρακούνησε τα εδάφη. Οι πανίσχυροι Αθηναίοι με τον τεράστιο και πολυάριθμο στόλο τους  νικήθηκαν λόγω της αμέλειας και της ανευθυνότητας τους . Οι κάτοικοι αφού κατέφθασε η Πάραλος στο λιμάνι ,νύχτα ,τρομοκρατήθηκαν , όπως και θα έπρεπε σε τέτοιες τραγικές περιπτώσεις .Από τον Πειραιά εώς την πόλη ακουγόταν η είδηση. Θρήνοι , φωνές , σύγχυση, ήταν μία Θεομηνία όπως μπορεί να χαρακτηριστεί. Αναγγήλθηκαν και οι άντρες που σκοτώθηκαν ηρωικά πολεμώντας , εκείνοι που αιχμαλωτίστηκαν ,που σώθηκαν . Ένα χάος. Φόβος , ανησυχία , οδύνη- ηταν τα συναισθήματα που επικρατούσαν στην βαριά αυτή ατμόσφαιρα . Εκείνη την νύχτα η πόλη έμεινε ξάγρυπνη , χιλιάδες κάτοικοι έτρεμαν στην σκέψη του τι θα απογίνουν , πως θα πληρώσουν τις απάνθρωπες πράξεις της αλαζονικής τους πατρίδας. Επιπλέον είχαν πένθος , πολλά σπίτια κατέληξαν άδεια , γυναίκες και παιδιά στο έλεος των Σπαρτιατών .

   Δεν μπορεί , βεβαίως , να ξεχαστεί η ολοσχερής καταστροφή και σφαγή των Μηλίων και άλλων πολλών Ελλήνων , που αφανίστηκαν από την Αθήνα που όμως τώρα θα δεχτεί τις συνέπειες , θα πληρώσει ,οπως λενε, με το ίδιο νόμισμα . Αυτός ήταν εξάλλου ο κύριος λόγος του τρόμου , το μέλλον της πολυαγαπημένης Αθήνας , καθώς και των ίδιων .Ήταν φανερό πως η μοίρα προφύλαττε δικαίωση όλων εκείνων που υπέφεραν λόγω της Αθήνας , έτσι όπως άρμοζε στην αλαζονική στάση και στην ασέβεια που διέπραξε σαν παντοδύναμο κράτος ,προτού βρεθεί κάτω από τον  βαρύ ζυγό της Σπάρτης. Όλη αυτή η αντίδραση του λαού μοιάζει απόλυτα φυσιολογική και δικαιολογημένη αφού η πολιορκία από ισχυρούς εχθρούς σήμαινε θάνατος και υποδούλωση , τιμωρία και ατελείωτο μαρτύριο , φαινόμενο όλων των εποχών όπως έχει διαπιστωθεί.

Κατερίνα Φλωρούς 

                                                                                                            Ο ΦΟΒΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΡΙΟ

Μια τρομερή ήττα στους Αιγός ποταμούς κατέστρεψε τον Αθηναϊκό  στόλο.Δεν άργησαν πολύ τα νέα να φτάσουν  στους Αθηναίους και να αρχίσει ο θρήνος.Εκείνη την νύχτα κανένας δεν κοιμήθηκε και ο πόνος ήταν βαρύς για τους Αθηναίους,όχι μόνο επειδή ηττήθηκαν άλλα επειδή φοβόντουσαν την μοίρα τους.Από τον Πειραιά έως την πόλη ακούγονταν οι θρήνοι και τα κλάματα.Ελάχιστοι  ήταν οι επιζήσαντες από την τρομερή μάχη και οι γενναίοι που σκοτώθηκαν ανακοινώθηκαν και τιμήθηκαν που πολέμησαν με θάρρος για την πολύ τους.Εκείνη την νύχτα ο φόβος επικρατούσε και όλοι οι Αθηναίοι απορούσαν τι θα απογίνουν τώρα που θα πλήρωναν όσες   απάνθρωπες πράξεις  είχαν κάνει.Η περιφάνεια τον Αθηναίων έφυγε πλέον αυτή η ήττα ήταν το πιο γερο χτύπημα που μπορούσαν να δεχτούν και πλέον ο φοβος για το τι τους περιμένει θα παραμονεύει. 

Πάνος Τζουμάνης

                                                                                                   Η ΑΝΑΓΓΕΛΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ

Μετά την αναγγελία της καταστροφής των Αθηναίων στους Αίγους ποταμούς η κατάσταση που επικρατούσε στην Αθήνα ήταν τραγική. Αφού έφτασε τη νύχτα η Πάρολος στην Αθήνα τα νέα για την καταστροφή μαθεύτηκαν κατευθείαν σε όλη τη πόλη, με αποτέλεσμα κανένας να μην κλείσει μάτι εκείνη τη νύχτα, καθώς ο πόνος, ο θρήνος και ο τρόμος ήταν τεράστιος όχι μόνο για την ολοκληρωτική τους ήττα στους Αίγους ποταμούς, ούτε μόνο για αυτούς που σκοτώθηκαν αλλά και για τους ίδιους που επέζησαν και τη μοίρα τους. Την επόμενη μέρα όμως συγκάλεσαν συνέλευση του δήμου στην οποία αποφασίστηκε να φράξουν  με χώμα τα τείχη, να τοποθετήσουν φρουρές και να πάρουν  γενικά όλα τα αμυντικά μέτρα για την πόλη με το φόβο ότι πρόκειται να πολιορκηθεί.

Αναστάσης Φακιολάς

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ 

Όλος ο πληθυσμός της Αθήνας είχε μείνει ξάγρυπνος αγωνιώντας για το αποτέλεσμα της κρίσιμης μάχης στους Αιγός Ποταμούς. Ο πολυετής πόλεμος είχε εξαντλήσει και τις δυο πλευρές. Το ιερό πλοίο Πάραλος μόλις έφτασε και η καρδιά και το μυαλό κάθε Αθηναίου πολίτη βρίσκονταν σε εκείνο το πλοίο. Πρώτος ο Ναύαρχος μετέφερε τα δυσάρεστα νέα για την ολέθρια καταστροφή και τις δυσάρεστες μέρες που θα ακολουθήσουν στο βίος της Αθήνας. Τα νέα αναμεταδίδονται με γρήγορο ρυθμό από το λιμάνι στην πόλη, όπου από ΄την πρώτη στιγμή οι Αθηναίοι αποκωδικοποιούν την είδηση ως συνώνυμο της συμφοράς. Φοβούνται για το άγνωστο και σκοτεινό μέλλον τους και όλο αυτό παίρνει μεγάλες διαστάσεις. Οι άνδρες καταριούνται τους Θεούς για την κακή μοίρα που τους περίμενε και οι γυναίκες έκλαιγαν για τους συγγενείς που χάσανε. Έτσι στο θρήνος για τους αδικοχαμένους έρχεται να προστεθεί η ανησυχία και η αγωνία για τη δική τους τύχη, για την οποία δεν υπήρχαν αισιόδοξα μηνύματα. Η Αθήνα δεν φοβάται τόσο τη Σπάρτη, αλλά τους συμμάχους αυτούς στους οποίους είχε προξενήσει μεγαλύτερη ζημιά. Το παράδειγμα των Μηλίων είναι χαρακτηριστικό, η Αθήνα είχε κυριολεκτικά εξοντώσει ολόκληρο το πληθυσμό του νησιού, η εκδίκηση τους θα είναι πολύ επώδυνη για τους Αθηναίους. Ο πόλεμος είχε πληγώσει τον ψυχικό κόσμο των ανθρώπων και αυτό το κλίμα ήρθε να συμπληρώσει και η αμφισβήτηση της θρησκευτικής πίστης, αφού πλέον η ζωής τους εξαρτώταν από τα σχέδια του Λύσανδρου.

Η καταστροφή του Αθηναϊκού στόλου στους Αιγός ποταμούς σηματοδότησε το τέλος του Πελοποννησιακού πολέμου, το τέλος της Αθηναϊκής ισχύος και ηγεμονίας, αλλά και της ίδιας της ύπαρξης της Αθήνας ως πολιτικής οντότητας.

Χούντα Σιδέρη Κωνσταντίνα

ΤΟ ΤΕΛΟΣ!

Το ημερολόγιο έγραφε 405 π.χ. η μάχη στους Αιγός ποταμούς θα σηματοδοτήσει το τέλος του Πελοποννησιακού Πολέμου με νίκη των Σπαρτιατικών δυνάμεων.

Η αθηναϊκή τριήρης Πάραλος, αμέσως μετά την μάχη και την βαριά ήττα από το σπαρτιατικό στόλο, άνοιξε τα δικά της μαύρα πανιά με προορισμό τον Πειραιά, για να μεταφέρει τις πιο δυσάρεστες ειδήσεις , μετά από 27 περίπου χρόνια πολέμων και συγκρούσεων ανάμεσα στις κυρίαρχες δυνάμεις της εποχής.

Στην πολιορκημένη Αθήνα επικρατούσε αγωνία, προβληματισμός και όλοι καθόντουσαν σε αναμμένα κάρβουνα περιμένοντας τα νέα από την καθοριστική με τους Σπαρτιάτες μάχη.  Τόσο οι απλοί πολίτες όσο και η ηγεσία της πόλης συζητούσαν όλα τα ενδεχόμενα, για το μέλλον των Αθηναίων! 

Μόλις η Πάραλος έφτασε το λιμάνι του Πειραιά τα νέα μεταδόθηκαν με μεγάλη ταχύτητα.  Η είδηση της μεγάλης ήττας από τους Σπαρτιάτες έπεσε σαν  κεραυνός στην Αθήνα.  

Στις  πρώτες σκηνές και στιγμές κυριαρχεί ο θρήνος , ο οδυρμός και ο πανικός. Το κλίμα ήταν εξαιρετικά βαρύ. Στο άκουσμα των κακών νέων οι Αθηναίοι πάγωσαν. Κανένας δεν κοιμήθηκε κείνο το βράδυ, από τη στιγμή που δεν ήξερε τι του ξημέρωνε.

Το πρώτο πράγμα που φοβήθηκαν οι Αθηναίοι ήταν ότι θα πληρωνόντουσαν με το ίδιο νόμισμα για όσα δεινά οι ίδιοι είχαν διαπράξει σε βάρος άλλων πόλεων και πληθυσμών.

Οι μέχρι πρότινος πανίσχυροι Αθηναίοι βρέθηκαν μπροστά σε μια από τις δυσκολότερες στιγμές της ιστορίας τους, μετά από ένα τριακονταετή πόλεμο με την ισχυρή πλέον και πάντα σκληροτράχηλη Σπάρτη.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΑΣΟΥΛΑΣ

                                                                                                              ΟΛΕΘΡΙΕΣ ΟΙ  ΑΠΩΛΕΙΕΣ  ΓΙΑ  ΤΗΝ  ΑΘΗΝΑ!

    Η τελευταία μάχη του Πελοποννησιακού Πολέμου δόθηκε στους Αιγός Ποταμούς το 405 π.χ. με αποτέλεσμα την ολοκληρωτική νίκη των Σπαρτιατικού στρατού. Η μοιραία ήττα των Αθηναίων χαρακτηρίστηκε ως αχώνευτη και ταπεινωτική, προκαλώντας τον θρήνο και τη θλίψη όλων των επιζώντων όλης της τότε Αθήνας. Η τριήρης Πάραλος κατευθύνθηκε με προορισμό τον Πειραιά για να μεταφέρει τα δυσάρεστα νέα, με πρώτο τον Ναύαρχο.

   Ο τρόμος, η σύγχυση και οι ανησυχίες κυριαρχούσαν για τις σκοτεινές μέρες που θα ακολουθήσουν, καθώς φανερός ήταν ο πανικός και η αγωνία για την ίδια τους την τύχη. Τα κακά μαντάτα διαδόθηκαν ταχύτατα σε όλη την Αθήνα και το κλίμα άλλαξε, και βάρυνε πολύ... Οδυρμοί, θρήνοι, ουρλιαχτά και κρίσεις τρόμου ακούστηκαν σε όλη την περιφέρεια, μη γνωρίζοντας τι τους περιμένει.

   Την νύχτα αυτή, κανένας δεν κοιμήθηκε. Όλοι είχαν απελπιστεί, διότι ήξεραν ότι θα αντιμετωπιστούν με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρθηκαν οι ίδιοι σε άλλες αδύναμες και ευάλωτες πόλεις. Ένας πόλεμος 27 ετών έφτασε στο τέλος του και οι συνέπειες ήταν αναπάντεχες για την ηττημένη Αθήνα και το ατελείωτο τους μαρτύριο...

Χρήστος Τορουνίδης 

                                                                                                         ΤΑ ΣΥΝΤΑΡΑΚΤΙΚΑ ΝΕΑ                                                                                                                                    

    Στο τέλος του πολυετούς και θανάσιμου Πελοποννησιακού πολέμου η ήττα των Αθηναίων έμεινε στην ιστορία ως ταπεινωτική και συντριπτική για τους ίδιους. Από αυτήν την πανωλεθρία μόνο 9 πλοία κατάφεραν να γλιτώσουν, μέσα στα οποία ήταν και το ιερό πλοίο των Αθηναίων η Πάραλος, η οποία έφτασε τελικά στον Πειραιά με σκοπό την αναγγελία της ολικής ήττας της Αθήνας. Αυτή η είδηση, της συντριβής της Αθήνας, είχε ως αποτέλεσμα μια απολύτως δικαιολογημένη αντίδραση των Αθηναίων. Πιο συγκεκριμένα η αντίδραση αυτή ήταν συναισθηματική/ψυχολογική, δηλαδή επικρατούσαν συναισθήματα αγωνίας,θλίψης και φόβου μεταξύ των Αθηναίων. Ο θρήνος για αυτούς που πέθαναν στη μάχη και ο φόβος για το δικό τους μέλλον αποτέλεσαν τους λόγους για τους οποίους οι Αθηναίοι δεν κοιμήθηκαν εκείνο το βράδυ αλλά και της συνεχούς επαγρύπνησής τους. Αυτά ''εγκλήματα'', που είχαν διαπράξει προς άλλους ουδέτερους ή πιο αδύναμους λαούς, φοβόντουσαν και οι Αθηναίοι μην τα κάνουν και στους ίδιους οι Σπαρτιάτες, με αποτέλεσμα την επόμενη μέρα να συνέλθουν και να αποφασίσουν για την άμεση και αποτελεσματική προστασία τους αλλά και για την προετοιμασία της πόλης τους για κάθε ενδεχόμενη και επικείμενη πολιορκία.

Σωτήρης Φραγκογιαννόπουλος